Ο Σουηδός Τζόνας Χάρισον είναι δάσκαλος για πάνω από 16 χρόνια.
Μιλώντας για την εμπειρία του αυτή, στα κοινωνικά δίκτυα, αναφέρει ότι τα τελευταία πέντε χρόνια έχει παρατηρήσει ότι οι μαθητές του χαρακτηρίζονται από μια πολύ άσχημη συμπεριφορά στην τάξη του αλλά και στις τάξεις συναδέλφων.
Έχει δοκιμάσει όλους τους επιτρεπτούς τρόπους: Να τα επιπλήξει, να τα επιβραβεύσει, αλλά τίποτα από αυτά δεν έφερε αποτέλεσμα. Έτσι, ο βετεράνος καθηγητής συνειδητοποίησε ότι το πρόβλημα θα μπορούσε να προέρχεται μόνο από τα σπίτια των παιδιών.
Ο ίδιος δημοσίευσε στο Facebook μια ανάρτηση μέσα από την οποία ζητάει από τους γονείς να σταματήσουν να κάνουν τρία πολύ επικίνδυνα πράγματα για τη συμπεριφορά των παιδιών τους. Η ανάρτησή του πολύ σύντομα κοινοποιήθηκε και μεταφράστηκε σε όλες τις γωνιές του κόσμου.
Ο Τζόνας Χάρισον έγραψε:
«Δουλεύω με τα παιδιά σχεδόν 16 χρόνια και υπάρχουν μερικά πράγματα στα οποία έχω παρατηρήσει ότι τα παιδιά γίνονται όλο και χειρότερα.
Νούμερο 1. Τα παιδιά βαριούνται πολύ εύκολα! Έχουν την ανάγκη συνεχώς να κάνουν κάτι. Παρακαλώ σταματήστε να χαλάτε τα παιδιά σας. Δεν είναι επικίνδυνο για αυτά να βαριούνται και μερικές φορές. Να μην κάνουν για λίγο απλά… απολύτως τίποτα.
Νούμερο 2. Έχω γνωρίσει πολλούς γονείς οι οποίοι είναι πολύ περήφανοι που τα παιδιά τους μπορούν να διαβάσουν και να μετράνε καλά πριν την έναρξη της προσχολικής τους ηλικίας. Λοιπόν, δεν μου αρέσει που σας το χαλάω αλλά θα μάθουν να διαβάζουν και να μετράνε πολύ σύντομα. Αντί για αυτά, διδάξτε τα να παίζουν, να είναι καλοί φίλοι και να μοιράζονται.
Ο Τζόνας πρόσθεσε επίσης ότι έχει κουραστεί να χωρίζει μαθητές που τσακώνονται γιατί δεν θέλουν να μοιραστούν τα αντικείμενα ή τα παιχνίδια τους. Είπε επίσης ότι έχει κουραστεί να προσπαθεί να τα αναγκάσει να ασχοληθούν και με άλλες δραστηριότητες εκτός της τεχνολογίας και της ζώνης άνεσης τους!
Το τελευταίο που ικετεύει τους γονείς των παιδιών, σύμφωνα με τον Τζόνας, είναι και το πιο σημαντικό. Να τα διδάξουν να εκτιμήσουν όλα τα καλά πράγματα στη ζωή τους!
Νούμερο 3. Έχω δει ότι πολλά παιδιά δυσκολεύονται να δείξουν ευγνωμοσύνη στα άλλα παιδιά αλλά και στους ενήλικες. «Μπορώ να πάρω άλλο ένα;» είναι δυστυχώς κάτι που ακούω πολύ συχνά. Τι συνέβη στο «παρακαλώ»; Στο «ευχαριστώ για το φαγητό», στο «ευχαριστώ για τη βόλτα» και ούτω καθεξής;
Δεν έχω δικά μου παιδιά ακόμη, αλλά όταν αποκτήσω κάποια στιγμή στο μέλλον, θα τα διδάξω να παίζουν, να είναι καλοί φίλοι, να δείχνουν ευγνωμοσύνη και, που και που, να βαριούνται. Όταν μάθουν καλά αυτά τα πράγματα, τότε θα τα διδάξω να διαβάζουν και να μετράνε….»
Πάντα υπάρχει χρόνος, αλλά τα πιο σημαντικά πράγματα, η καλοσύνη, η ευγένεια, η φιλία, μαθαίνονται καλύτερα σε νεαρή ηλικία!
Ένας έμπειρος δάσκαλος μοιράζεται τις σκέψεις του και προτρέπει τους γονείς να δοκιμάσουν αυτές τις συμβουλές αν θέλουν να δουν αλλαγή στη συμπεριφορά των παιδιών τους.
