«Αγαπώ την κόρη μου, αλλά σιχαίνομαι να παίζω μαζί της με τις Barbie κούκλες της».
Όλοι το νιώθουν αυτό κάποιες φορές. Οι «μικρές μας αντιπάθειες» μπορεί να διαφέρουν: αγαπάς τα παιδιά σου, αλλά δύο ώρες στην παιδική χαρά σε κάνουν να θέλεις να το βάλεις στα πόδια και να ξεκινήσεις μια καινούργια ζωή. Αγαπάς τα παιδιά σου, αλλά να ακούς κάθε δύο λεπτά το ίδιο τραγούδι σε λούπα, σε κάνει να λαχταράς… λοβοτομή.
Υπάρχουν κομμάτια της γονεϊκότητας που όλοι μισούν. Το πιο σημαντικό στην «εξομολόγηση»; «Αγαπώ την κόρη μου.»
Το πρόβλημα είναι το «αλλά». Όπως είπε και ο φιλόσοφος Pee-Wee Herman: «Όλοι όσοι ξέρω έχουν ένα μεγάλο “αλλά”».
«Δεν έχει να κάνει με τις Barbie. Το πρόβλημα εδώ είναι η ενοχή», λέει η Eve Rodsky, συγγραφέας των βιβλίων Fair Play και Find Your Unicorn Space, που μιλούν για το πώς οι ενήλικες μπορούν να βρουν χώρο για δημιουργικότητα και προσωπικά πάθη. «Η μητρική ενοχή και το να νιώθεις ότι δεν είσαι αρκετή ως γονιός».
Μπορεί να κάνεις τα πάντα ως μητέρα, αλλά αν δεν παίξεις με τις Barbie με αληθινό ενθουσιασμό, νιώθεις αποτυχημένη. Κι αυτό είναι πραγματικά τρελό, έτσι δεν είναι;
Το 1965, οι μητέρες περνούσαν κατά μέσο όρο 54 λεπτά τη μέρα φροντίζοντας τα παιδιά τους, σύμφωνα με το Pew Research Center μέχρι τις δεκαετίες του 2000, ο χρόνος αυτός είχε φτάσει τα 104 λεπτά την ημέρα. Άρα, δεν συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με τις μητέρες ή τις γιαγιάδες μας. Συγκρινόμαστε με μια tradwife influencer φαντασίωση που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Δεν είναι περίεργο που οι μητέρες νιώθουν ότι δεν φτάνουν ποτέ;
«Οι γυναίκες νιώθουν ενοχές επειδή πιστεύουν ότι δεν έχουν την “άδεια” να είναι εκτός ρόλου», εξηγεί η Rodsky. «Πρέπει να είναι είτε γονιός, είτε σύντροφος, είτε επαγγελματίας. Αν προσπαθήσουν να κάνουν κάτι πέρα από αυτούς τους τρεις ρόλους, τότε αισθάνονται τρομερή ενοχή».
Η Rodsky, δικηγόρος με σπουδές στο Harvard και ειδική στη διαχείριση οργανισμών, αποδίδει το φαινόμενο σε «μια πραγματικά τρομακτική πατριαρχική κατήχηση».
Λοιπόν, μαμά που μισείς τις Barbie: είναι εντάξει. Είναι εντάξει να μη σου αρέσει να παίζεις Barbie. Αυτό δεν σε κάνει κακή μητέρα.
«Δεν θέλω ποτέ μια γυναίκα να κάνει μια τέτοια εξομολόγηση», λέει η Rodsky.
«Αυτή η γυναίκα είναι ήδη αρκετή.Το γεγονός και μόνο ότι κάνει μια τέτοια εξομολόγηση, δείχνει ότι νοιάζεται για τη γονεϊκότητά της. Δεν χρειάζεται ποτέ ξανά να παίξει Barbie και θα παραμένει μια υπέροχη μητέρ», καταλήγει.
Πηγή: today.com
