Λες κάτι για να ενθαρρύνεις το παιδί σου κι όμως, εκείνο το ακούει τελείως αλλιώς.
Η ψυχολόγος και σύμβουλος γονέων και ύπνου, Μαρία Παραγιουδάκη, επισημαίνει 6 φράσεις που μπερδεύουν τα παιδιά, όσο κι αν ειπώθηκαν με την καλύτερη πρόθεση.
Φράσεις όπως:
- «Δεν έγινε και τίποτα»
- «Μην το κάνεις μεγάλο θέμα!»
- «Μια χαρά είσαι!»
- «Καλά, αυτό φοβάσαι;»
- «Μην κλαις, πάει πέρασε!»
- «Όλα τα παιδάκια κάνουν το τάδε, εσύ γιατί όχι;»
Ας αντισκαταστήσουμε αντίστοιχες εκφράσεις με κάποιες που θα τα βοηθήσουν. Μερικές από αυτές είναι οι εξής:
- «Πώς νιώθεις;»
- «Νιώθεις… (συναίσθημα, πχ. λυπημένο, εκνευρισμένο)
- «Είναι εντάξει να νιώθεις έτσι!»
- «Πάρε το χρόνο σου!»
- «Σε καταλαβαίνω!»
- «Σε εμπιστεύομαι!»
Ένα παιδί μεγαλώνει μέσα από αυτά που ακούει και βλέπει γύρω του. Όταν οι φόβοι ή τα συναισθήματά του συναντούν συνεχώς απαντήσεις όπως «Δεν έγινε τίποτα», «Πώς κάνεις έτσι;», «Καλά αυτό φοβάσαι;», τότε αρχίζει να αμφισβητεί τον εαυτό του.
Μαθαίνει, πως ό,τι νιώει δεν έχει αξία, πως ίσως υπερβάλλει ή είναι λάθος. Κι έτσι, αντί να μιλήσει για όσα το απασχολούν, σιωπά. Η σιωπή, όμως, δεν σημαίνει, πως ο φόβος εξαφανίζεται. Απλώς μένει μέσα του, μπερδεμένος, χωρίς όνομα και λύση.
Γι’ αυτό είναι σημαντικό το παιδί να νιώθει, ότι το ακούνε στ΄αλήθεια. Να καταλάβει, πως οι φόβοι και τα συναισθήματά του δεν είναι μικρά, ούτε ασήμαντα, αλλά κομμάτι του εσωτερικού του κόσμου.
Όταν ένας ενήλικας δείχνει κατανόηση με μία απλή φράση, όπως: «Σε καταλαβαίνω, σε φοβίζει αυτό;» ή «Είναι εντάξει να νιώθεις έτσι», το παιδί αρχίζει να εμπιστεύεται τον εαυτό του.
Μαθαίνει, πως τα συναισθήματά του έχουν αξία κι έτσι σιγά σιγά χτίζει σιγουριά, δύναμη και αυτοεκτίμηση.
