Τα Χριστούγεννα, μαζί με τη μαγεία τους, φέρνουν κάθε χρόνο και τις ίδιες κουβέντες ανάμεσα στους γονείς.
Τι φέρνει ο Άη Βασίλης; Πόσα δώρα είναι «σωστά»; Πρέπει να είναι ακριβά ή όχι; Και πώς εξηγείς στο παιδί σου ότι κάποια άλλα παιδιά θα πάρουν περισσότερα ή ακριβότερα δώρα, χωρίς να του χαλάσεις τη χαρά ή να το φέρεις σε δύσκολη θέση;
Η ψυχολόγος και σύμβουλος γονέων και ύπνου, Μαρία Παραγιουδάκη, η οποία είναι και μητέρα 4 παιδιών, εξηγεί στους γονείς πώς να διαχειριστούν την επιθυμία του παιδιού για ένα ακριβό δώρο, σε περίπτωση που υπάρχουν οικονομικές στενότητες, χρησιμοποιώντας το δικό της παράδειγμα.
Ειδικότερα, στην ανάρτησή της αναφέρει:
«Κάθε χρόνο ακούω την ίδια αγωνία από γονείς: “Κι αν ζητήσει κάτι που δεν μπορώ (ή δεν θέλω) να πάρω; Πώς το χειρίζομαι χωρίς να χαλάσω τη μαγεία;”
Στην πραγματικότητα θεωρών, ότι η λύση βρίσκεται στα όρια που βάζουμε όλο τον χρόνο όσον αφορά τα δώρα, όχι μόνο τα Χριστούγεννα. Στο σπίτι μας έχουμε έναν ξεκάθαρο κανόνα: διαλέγουμε δώρα, που είναι μέσα στις δυνατότητές μας και που όντως μπορούν να αξιοποιηθούν. Κι αυτό το ξέρουν τα παιδιά από πολύ μικρά.
Έτσι, όταν ζητήσουν κάτι πολύ ακριβό, απαντώ με ειλικρίνεια: Αυτό το δώρο είναι αρκετά ακριβό. Δεν μπορούμε να το ζητήσουμε από τον Άϊ Βασίλη. Πάμε να βρούμε μαζί κάτι άλλο που θα σου αρέσει;
Αποφεύγω δικαιολογίς του τύπου:
- Δεν το βρήκε
- Δεν έχει τόσα λεφτά
- Δεν παίρνει ακριβά δώρα στα παιδιά
Γιατί; Γιατί μπορεί να δουν άλλο παιδί να το παίρνει. Κι αυτό μπερδεύει και δημιουργεί αίσθηση αδικίας.
Επομένως, τα όρια χρειάζεται να τα βάζουμε εμείς, όχι κάποιος άλλος (στην περίπτωσή μας εμείς, όχι ο Άι Βασίλης). Όταν το παιδί μεγαλώνει με σταθερά μηνύματα όπως:
- κάθε οικογένεια έχει τους δικούς της κανόνες
- η αξία ενός πράγματος παίζει ρόλο
- διαλέγουμε με μέτρο
Κατά συνέπεια, δημιουργείται κάτι πολύ σημαντικό: η εμπιστοσύνη. Κι αυτή δεν χαλάει τη μαγεία των Χριστουγέννων. Η μαγεία δεν είναι πόσο κοστίζει το δώρο. Είναι ότι το παιδί νιώθει ασφάλεια, συνέπεια και εμπιστοσύνη σε όσα του λένε οι γονείς του.
Επομένως και σε αυτό εξηγώ αντιστοιχα: το δώρο αυτό είναι πολύ ακριβό, δεν μπορούμε να ζητήσουμε κάτι τέτοιο από τον Άϊ Βασίλη. Θα φέρει ένα δώρο πιο οικονομικό. Μπορούμε να ψάξουμε μαζί διάφορες επιλογές που μπορεί να σου αρέσουν.
Ο ρόλος των ορίων
Εν τέλει και αυτός ο προβληματισμος εντάσσεται σε αυτό που σου έχω πει κι άλλες φορες: ότι το όριο το βάζουμε εμείς. Αν προσπαθείς να το ρίξεις σε άλλους (στον Άη Βασίλη που δεν φέρνει ακριβά δώρα, στην κυρία στο σουπερμάρκετ που δεν μας αφήνει να πάρουμε γλυκά -ενώ είναι κάτι που εσύ δε θες-, στο ταμπλετ που ξαφνικά χάθηκε -ενώ εσύ το εκρυψες-) κάποια στιγμή θα έρθεις αντιμέτωπος με ερωτήσεις που θα δυσκολευτείς να απαντήσεις.
Το όριο είναι σημαντικό να το θέτεις εσύ (οτι δηλαδη είναι όριο των γονιών το να μη ζητήσετε ακριβό δώρο απο τον Άη βασίλη ή ότι δεν πρέπει να φαει γλυκό ή να κάτσει στο τάμπλετ τωρα) με βάση τους κανόνες που έχεις θέσει στην οικογένειά σου, ακόμα κι αν το παιδί αντιδράσει αρχικα.
Έτσι θα χτίσεις σχέση εμπιστοσύνης και έτσι θα καταφέρεις μέσα από τη συζήτηση να εσωτερικευσει και τους κανόνες που προσπαθείς να θέσεις.»
