Μερικοί απλοί αλλά αποτελεσματικοί τρόποι για να το πετύχουμε.
Αστείρευτη φαντασία, σφιχτές αγκαλιές, γέλια και παιχνίδι με τις ώρες.
Οι μαγικές στιγμές που μας χαρίζουν οι μικροί πρωταγωνιστές της ζωής μας είναι ανεκτίμητες. Μας «διδάσκουν» την ευτυχία και μας δείχνουν πως η αγάπη δεν έχει όρια.
Τα παιδιά χρωματίζουν τη ζωή μας και μετατρέπουν τις απλές καθημερινές στιγμές σε μοναδικές περιπέτειες.
Οι μικροί μας εξερευνητές βιώνουν πολλά από τα συναισθήματα που βιώνουμε και εμείς, ωστόσο δυσκολεύονται συχνά να μιλήσουν γι’ αυτό που νιώθουν.
Για αυτόν τον λόγο, χρειάζονται από πολύ νωρίς την καθοδήγησή μας για να κατανοήσουν και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.
Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε ως γονείς είναι ότι ο θυμός, τα «όχι» και οι έντονες αντιδράσεις των παιδιών είναι φυσιολογικές. Πώς μπορούμε να μάθουμε όμως στα παιδιά να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους και να τα εκφράζουν με τον σωστό τρόπο;
Ας δούμε μερικούς απλούς αλλά αποτελεσματικούς τρόπους για να το πετύχουμε…
1. Γινόμαστε ηθοποιοί και παίζουμε μια παράσταση
Μπορούμε να ανεβάσουμε μια παράσταση των συναισθημάτων. Δίνουμε έτσι σάρκα και οστά στα συναισθήματα που ζει καθημερινά το παιδί μας με εμάς τους ίδιους πρωταγωνιστές.
Αφήνουμε το παιδί για παράδειγμα να επιλέξει ένα αγαπημένο του παραμύθι, μοιράζουμε τους ρόλους και κατά τη διάρκεια της ιδιωτικής μας «παράστασης» του εξηγούμε πώς αισθάνεται ο κάθε πρωταγωνιστής και γιατί αντιδρά έτσι.
Είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να βοηθήσουμε το παιδί μας να κατανοήσει το κάθε συναίσθημα και με ποιον τρόπο αυτό εξωτερικεύεται.
2. Διαβάζουμε μαζί τους βιβλία
Διαβάζοντας μαζί με το παιδί μας ισχυροποιούμε αρχικά τον δεσμό ανάμεσά μας, το βοηθάμε να εμπλουτίζει το λεξιλόγιό του και να διευρύνει τους ορίζοντές του.
Ένα καλό παιδικό βιβλίο μπορεί να αποτελέσει τον πιο χρήσιμο οδηγό διαχείρισης συναισθημάτων για ένα μικρό παιδί καθώς το συντροφεύει με τις όμορφες εικόνες και τα στιχάκια του.
Το βοηθάει ακόμα να συζητήσει τους φόβους και τις ανησυχίες του και να μάθει τις αξίες της ζωής.
Μα γιατί όχι;
Αρκετές φορές δυσκολευόμαστε να μάθουμε στο παιδί μας ότι πρέπει να ζει με κανόνες.
Ο Τζορτζ πιστεύει ότι οι κανόνες είναι χαζοί και αρνείται να τους τηρήσει κι αυτό κάνει τα παιχνίδια επικίνδυνα και καθόλου διασκεδαστικά.
Διαβάζοντας με το παιδί μας το βιβλίο «Μα γιατί όχι;» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, το βοηθάμε να καταλάβει τη σημασία της ύπαρξης κανόνων στη ζωή μας, με απλό και διασκεδαστικό τρόπο.
Δεν το δίνω!
Σε όλους μας έχουν τύχει στιγμές που ο μικρός μας άγγελος αρνείται να μοιραστεί τα παιχνίδια του με τα αδέρφια του ή με τους φίλους του.
Διαβάζοντας το βιβλίο «Δεν το δίνω!» με την ιστορία της Ρόζι που δεν θέλει να μοιραστεί με τους συμμαθητές της τον διαστηµικό σταθµό, ώστε να διασκεδάσουν όλοι, το παιδί ανακαλύπτει γιατί είναι σηµαντικό να µοιράζεται.
Δε φταίω εγώ!
Έσπασε ένα ποτήρι στην κουζίνα και τα μικρά δαχτυλάκια δείχνουν ως φταίχτη τον τετράποδο φίλο του;
Το ίδιο παθαίνει και η Πένι όταν κάνει µια ζηµιά στο σπίτι. Και όχι µόνο αυτό, αλλά φορτώνει κιόλας στα άλλα παιδιά τα δικά της λάθη.
Διαβάζοντας με το παιδί μας το βιβλίο «Δε φταίω εγώ!», καταλαβαίνει τη σημασία της ειλικρίνειας και της ανάληψης ευθυνών.
Η σειρά βιβλίων «Τα συναισθήματα και η συμπεριφορά μας» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο αποτελούν έναν πολύ χρήσιμο οδηγό, καθώς μας επιτρέπουν να βοηθήσουμε τα παιδιά στη δύσκολη δουλειά της διαχείρισης όσων αισθάνονται.
Τα βιβλία «Μα γιατί όχι;», «Δεν το δίνω» και «Δε φταίω εγώ!» θα γίνουν οι καλύτεροι φίλοι των παιδιών μας, ενώ ταυτόχρονα θα τα βοηθήσουν να κατανοήσουν και να εκφράσουν καλύτερα τα συναισθήματά τους.
Τα παιδιά, μάλιστα, δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον στις εικόνες χωρίς κείμενο που βρίσκονται στο τέλος του βιβλίου, καθώς τους δίνουν την ευκαιρία να διηγηθούν µε δικά τους λόγια μια ιστορία σχετική µε αυτές τις καταστάσεις.
Μπορούμε μάλιστα να βάλουμε το παιδί στον ρόλο των πρωταγωνιστών των βιβλίων και να συζητήσουμε τι τους αρέσει και τι δεν τους αρέσει από αυτές τις συμπεριφορές.
Στη συγκεκριμένη σειρά θα βρείτε επίσης βιβλία για να βοηθήσετε τα παιδιά σας αν νευριάζουν εύκολα ή δεν έχουν μάθει να χάνουν.
3. Δίνουμε ονόματα στα συναισθήματα και μιλάμε την ώρα που συμβαίνουν
Από την τρυφερή παιδική ηλικία, τα παιδιά καλούνται να μάθουν να ελέγχουν τα ίδια τον εαυτό τους.
Να μπορούν δηλαδή να ελέγχουν τα συναισθήματά τους, πώς τα εκδηλώνουν αλλά και τη συμπεριφορά τους, δηλαδή να διαλέγουν πώς θα φερθούν.
Συχνά ωστόσο δεν βρίσκουν τις κατάλληλες λέξεις για να μιλήσουν γι’ αυτό που νιώθουν. Αντί γι’ αυτό, κάποιες φορές εκφράζουν τα συναισθήματά τους με ακατάλληλους τρόπους.
Για παράδειγμα, όταν ένα παιδί απογοητεύεται, μπορεί να πετάξει τα παιχνίδια του κάτω. Δοκιμάζουμε επομένως να ονοματίζουμε το κάθε συναίσθημα τη στιγμή που συμβαίνει και το ενθαρρύνουμε να μιλάει για το πώς νιώθει.
Για παράδειγμα, μπορούμε να πούμε: «Ο μπαμπάς λείπει σήμερα πολλές ώρες στη δουλειά και είσαι στεναχωρημένος. Είπες ότι θες τον μπαμπά σου. Θες μήπως να τον πάρουμε τηλέφωνο;». Δίνοντας όνομα στο συναίσθημα του παιδιού το βοηθάμε να αναπτύξει ένα λεξιλόγιο για τα συναισθήματά του.
Τα παιδιά είναι ορισμένες φορές παρορμητικά και ενίοτε αντιδρούν έντονα. Τότε εμείς οφείλουμε να στεκόμαστε δίπλα τους και να τα βοηθάμε να εκφράζουν το όποιο αρνητικό τους συναίσθημα με έναν πιο λειτουργικό τρόπο.
Οπλισμένοι με πολλή υπομονή και όρεξη για διάλογο, μπορούμε να βοηθήσουμε ουσιαστικά τα παιδιά μας να βελτιώσουν τη συμπεριφορά τους και να αποκτήσουν ηθικές αξίες που θα τις ακολουθούν μια ζωή.
