Οι εργαζόμενοι μπαμπάδες έχουν μιλήσει ανοιχτά για το πώς μπορούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στη δουλειά και την οικογένεια.
Και ιδίως όταν υπάρχουν εμπόδια όπως η πενιχρή πατρική άδεια πατρότητας -στην Ελλάδα περίορίζεται στις 14 μέρες από τη γέννηση του παιδιού- και τα ξεπερασμένα έμφυλα στερεότυπα στους χώρους εργασίας.
Μια νέα ερευνητική πρωτοβουλία της WOMBA (Work, Me and the Baby), σε συνεργασία με το Hult International Business School, είχε στόχο να κατανοήσει πώς μπορούν οι επιχειρήσεις να βοηθήσουν πραγματικά τους γονείς να ευδοκιμήσουν στον επαγγελματικό τους ρόλο.
Η ερευνα περιελάμβανε ερωτηματολόγιο για 706 εργαζόμενους γονείς, εκ των οποίων 333 ήταν μπαμπάδες, καθώς και ξεχωριστές εις βάθος συνεντεύξεις, οι οποίες απαντήθηκαν ανώνυμα, για να αποκαλυφθεί με ειλικρίνεια πώς είναι η καθημερινότητα όταν συνδυάζεις εργασία και πατρότητα.
Σχεδόν τα 2/3 (64%) των μπαμπάδων εξομολογήθηκαν, ότι η επιστροφή στη δουλειά μετά τη γέννηση του μωρού ήταν αρκετά δύσκολη. Το 57% ένιωσε ενοχές, το 25% ένιωσαν αποσταθεροποιημένοι, το 55% δυσκολεύτηκαν να μείνουν ψυχικά ανθεκτικοί, ενώ πάνω από τους μισούς έδωσαν μάχη με την αυτοεκτίμησή τους.
Σύμφωνα με την έρευνα, ένα από τα βασικά εμπόδια ήταν η κρίση ταυτότητας, με 72% να δηλώνουν ότι η ισορροπία μεταξύ της γονεϊκής και της επαγγελματικής τους ταυτότητας ήταν ιδιαίτερα απαιτητική. Άλλες προκλήσεις που βίωσαν οι εργαζόμενοι μπαμπάδες ήταν ο φόρτος εργασίας (71%), χρόνος μακριά από την οικογένεια (70%) και δυσκολία ισορροπίας μεταξύ εργασίας και οικογενειακής ζωής. (66%)
Τι λένε οι ίδιοι οι μπαμπάδες
Οι μπαμπάδες μοιράστηκαν τι θα ήθελαν να γνωρίζουν οι άλλοι – κυρίως οι εργοδότες τους- για όσα βιώνουν:
Η πατρότητα αλλοιώνει τις ευκαιρίες εργασίας
«Ξέρω πατέρες που απολύθηκαν και είμαι σχεδόν βέβαιος ότι ο μόνος λόγος ήταν πως δούλευαν 3 μέρες την εβδομάδα αντί για 5»
«Πριν κάνω παιδί, με έβλεπαν σαν δυνατό υποψήφιο για προαγωγή. Μετά, όλα άλλαξαν»
Και αυτοί προσπαθούν να τα προλάβουν όλα
«Βασικά, προσπαθώντας να τα προλάβω όλα, συνειδητοποίησα πως ούτε καλός πατέρας ήμουν, ούτε καλός εργαζόμενος. Ήταν σαν να ζω το χειρότερο και από τους δύο κόσμους»
«Η προτεραιότητά μου είναι τα παιδιά μου να έχουν όμορφη παιδική ηλικία και όχι με έναν πατέρα διαρκώς απασχολημένο. Αν επέλεξα να κάνω οικογένεια, πρέπει να αναπροσαρμόσω τις προτεραιότητές μου. Ίσως ήρθε η ώρα να πατήσω φρένο στην καριέρα μου»
Δίνουν μάχη ταυτότητας και στην εργασία
«Για τους άνδρες είναι διαφορετικά… Δεν μας βλέπουν ως “γονείς”, αλλά ως ανθρώπους που τυχαίνει να έχουν παιδιά»
«Υπάρχει η υποσυνείδητη προκατάληψη ότι, ως μπαμπάς, μάλλον θα είμαι στο γκολφ και θα έχω όλο το απόγευμα ελεύθερο, ενώ ισχύει το αντίθετο»
Το κόστος φύλαξης παιδιών δεν συμφέρει
«Αν η σύζυγός μου δούλευε και εκείνη πλήρες ωράριο, θα χάναμε χρήματα λόγω του κόστους φύλαξης. Το να δουλεύει εκείνη μερική απασχόληση και εγώ πλήρως, μας συμφέρει περισσότερο, κάτι που είναι εντελώς παράλογο.»
Η ισότητα κάνει τη διαφορά
«Πρέπει να ενθαρρύνουμε τους άντρες να συμμετέχουν ενεργά στη φροντίδα των παιδιών – για τα παιδιά, για τους μπαμπάδες, για τις μαμάδες, για την κοινωνία… πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό»
«Αν οι άντρες μπορούσαν να πάρουν το μερίδιο που τους αναλογεί στην άδεια γονέα, θα λύνονταν πολλά προβλήματα.»
Και οι μπαμπάδες χρειάζονται υποστήριξη στη δουλειά τους
Κάποιοι πατέρες ανέφεραν πως, όταν επέστρεψαν στην εργασία, ήρθαν αντιμέτωποι με παρωχημένες αντιλήψεις γύρω από το ποιος «πρέπει» να αναλαμβάνει τα παιδιά.
Ανώτερα στελέχη δυσφορούσαν όταν άντρες υπάλληλοι χρειάζονταν άδεια για παιδικά ζητήματα. Ακόμα και τα τμήματα HR, σε κάποιες περιπτώσεις, έβαζαν περισσότερα εμπόδια αντί να βοηθούν.
Ειδικότερα:
- 39% δεν είχαν καμία επικοινωνία με το τμήμα προσωπικού κατά τη διάρκεια της άδειάς τους
- 39% δεν είχαν πρόσβαση σε “Keep in Touch” (KIT) days
- 33% δεν είχαν καμία επικοινωνία από τον προϊστάμενό τους όσο απουσίαζαν
- 52% δεν έλαβαν ποτέ συνέντευξη επιστροφής
- 42% δεν τους προσφέρθηκε σταδιακή επανένταξη στην εργασία
Το σύστημα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει την απόκτηση παιδιών ως “γυναικείο ζήτημα” και αγνοεί τον ρόλο των πατέρων. Οι ξεπερασμένες πολιτικές και οι κοινωνικές προσδοκίες αναγκάζουν πολλούς άντρες να επιλέγουν την καριέρα εις βάρος της πατρότητας με κόστος για όλους: μητέρες, οικογένειες, επιχειρήσεις και την ίδια την οικονομία. Αυτό πρέπει να αλλάξει.
Πηγή: Huffington Post
