Για πολλές γυναίκες, η μητρότητα επιφέρει μία σημαντική κρίση ταυτότητας, σωματικά, ψυχολογικά και συναισθηματικά.
Μία μαμά εξομολογήθηκε μπορεί να χρειαστούν και δύο χρόνια για να ξαναβρείς τον εαυτό σου και όχι 6 με 8 εβδομάδες, όπως έχει επικρατήσει να λέγεται. Και αυτή είναι, ίσως, η επιβεβαίωση που αναζητεί κάθε νέ μαμά.
Η μητέρα τριών παιδιών Alexandra Kay μέσω ενός βίντεο στο Instagram είπε αυτά που πολλές μαμάδες σκέφτονται σιωπηλά.
«Για να επανέλθουν οι ορμόνες στα κανονικά τους, να νιώσεις ξανά αναζωογονημένη, σε διαφορετική ψυχολογία, να νιώσεις γενικά ότι το σώμα σου έχει μπει σε μία κανονικότητα, ψυχική, σωματική, πνευματική. Πραγματικά πιστεύω, ότι αυτό χρειάζεται δύο χρόνια ή και δυόμιση… Τουλάχιστον στην περίπτωσή μου αυτό συνέβη. Πλέον νιώθω ξανά ανεξάρτητος άνθρωπος και όχι αυτή που έχει ένα εξαρτώμενο παιδί από εκείνη. Ανέκτησα το σώμα και το πνεύμα μου», σημείωσε η Alexandra.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το βίντεο έχει ξεπεράσει τα 21.000 likess και πολλές μαμάδες συμφωνούν, ότι η κρίση ταυτότητας μετά τον τοκετό είναι μία πραγματικότητα. Κι αυτό φάνηκε κι από τα σχόλια που άφησαν μαμάδες κάτω από το βίντεο.
Γιατί η ανάκαμψη μπορεί να χρειαστεί δύο χρόνια
Οι ειδικοί συμφωνούν, ότι τα δύο χρόνια είναι μία ρεαλιστική χρονική περίοδος ανάκαμψης για τις μαμάδες για διάφορους λόγους.
Η Paige Bellenbaum, κλινική κοινωνική λειτουργός (LCSW, PMH-C), ιδρύτρια και υπεύθυνη εξωτερικών σχέσεων στο The Motherhood Center στη Νέα Υόρκη, λέει ότι παρόλο που κάθε γυναίκα ξαναβρίσκει τον εαυτό της σε διαφορετικούς χρόνους, το χρονικό ορόσημο των δύο ετών βγάζει νόημα.
«Αυτή είναι μια περίοδος ανάπτυξης κατά την οποία τα περισσότερα παιδιά μιλούν, περπατούν, αναπτύσσουν προσωπικότητες και γίνονται πιο ανεξάρτητα», λέει. «Το πιο σημαντικό είναι ότι μετά τα δύο χρόνια, πολλές μητέρες έχουν αναπτύξει μια πιο ισχυρή αίσθηση αυτοπεποίθησης και εμπιστοσύνης στις ικανότητές τους να μητρουν, καθώς και στην ανθεκτικότητα του παιδιού τους, που οδηγεί σε μείωση του φόβου και της ανησυχίας.»
Η Bellenbaum αναγνωρίζει πόσο δύσκολες μπορεί να είναι οι πρώτες προσαρμογές στη μητρότητα για κάποιες μητέρες, ειδικά όσον αφορά την αίσθηση του εαυτού τους.
«Το άτομο που πριν αποκτήσει μωρό ένιωθε πως είχε τον έλεγχο, ήταν οργανωμένο, αυθόρμητο, με αυτοπεποίθηση και κατείχε μια αίσθηση κυριαρχίας σε διάφορους προσωπικούς και επαγγελματικούς ρόλους, τώρα μπορεί να νιώθει καταβεβλημένο, αγχωμένο, λυπημένο, μετανιωμένο, σαν αποτυχία και να επιθυμεί την παλιά του μορφή», λέει.
Η πολυπλοκότητα της μετάβασης στη μητρότητα δεν είναι νέο φαινόμενο — η Dana Raphael, PhD, εισήγαγε τη θεωρία της «ματρενσένς» (η διαδικασία του να γίνεσαι μητέρα) τη δεκαετία του 1970. Έχει συγκριθεί με τα φλαμίγκος, των οποίων το ροζ χρώμα μπορεί προσωρινά να ξεθωριάσει όταν ταΐζουν τα μικρά τους. Είναι ένα καυτό θέμα, κυρίως επειδή η περίοδος μετά τον τοκετό μοιάζει με εξελικτικό μυστήριο με πολλές αναπάντητες ερωτήσεις.
«Δυστυχώς, αυτό δεν συζητιέται αρκετά, γιατί μπορεί να είναι τρομακτικό για πολλούς να σκεφτούν ότι θα χάσουν τον εαυτό τους στη μητρότητα», εξηγεί η Gayane Aramyan, LMFT, οικογενειακή θεραπεύτρια, προσθέτοντας πως τα ζητήματα γύρω από την ταυτότητα είναι πολύ κοινά μετά τον τοκετό. «Οι μητέρες δίνουν τόσα πολλά από τον εαυτό τους στα παιδιά τους, που αν δεν προτεραιοποιήσουν την ευημερία τους, θα χαθούν στη μητρότητα.»
Η επιστήμη δεν είναι συγκεκριμένη σχετικά με το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να αναρρώσει συνολικά ένας γονιός. Αυτό οφείλεται στο ότι η ανάρρωση είναι μια ατομική εμπειρία, επηρεαζόμενη από έναν συνδυασμό βιολογικών και περιβαλλοντικών παραγόντων όπως οι ορμόνες, τα τραύματα και η εξωτερική υποστήριξη.
Η γενική ιατρική συμβουλή υποδεικνύει πως η περίοδος μετά τον τοκετό τελειώνει μετά από μόλις έξι έως οκτώ εβδομάδες. Ωστόσο, μια πιο βαθιά ανάλυση της περιόδου αποκαλύπτει τρεις διακριτές φάσεις, με την τρίτη να διαρκεί έως και έξι μήνες για το σώμα να ανακάμψει φυσικά (και μερικές φορές περισσότερο για τα ουροποιητικά και αναπαραγωγικά όργανα).
Η ψυχική υγεία της μητέρας μπορεί να μην λαμβάνει την ίδια προσοχή, αλλά είναι εξίσου κρίσιμη. Μελέτες για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της εγκυμοσύνης στον ανθρώπινο εγκέφαλο έχουν δείξει ότι αλλαγές είναι ανιχνεύσιμες ακόμα και έξι χρόνια μετά τον τοκετό.
Η φροντίδα του εαυτού έχει σημασία
Ενώ δεν μπορούμε να θέσουμε χρονικά όρια στην ανάρρωση ή να ξέρουμε αν θα επανέλθουμε πλήρως στην προ-εγκυμοσύνης κατάσταση, η φροντίδα του εαυτού μπορεί να βοηθήσει στη διευκόλυνση της μετάβασης.
Η Aramyan λέει ότι καθοδηγεί τις μητέρες στην οργάνωση του χρόνου τους και συζητά τις ενοχές ή την αντίσταση που συχνά εμφανίζονται όταν μιλούν για το να αφιερώσουν χρόνο για τον εαυτό τους. «Τελικά, οι μητέρες ξαναβρίσκουν τον εαυτό τους», λέει. «Πιστεύω πως το να γίνεις μητέρα ανοίγει ένα ολόκληρο νέο κομμάτι μέσα μας που δεν γνωρίζαμε καν ότι υπήρχε.»
Είναι σημαντικό να αφιερώνουμε χρόνο στην αυτοφροντίδα, όποια μορφή και αν έχει αυτή.
«Αν μια μητέρα καταφέρει να έχει λίγο χρόνο για τον εαυτό της ενώ ο σύντροφός της ή κάποιος άλλος φροντίζει το μωρό, μπορεί να ξαναβρεί κομμάτια του εαυτού της», λέει η Aramyan. «Προσωπικά, έχω ένα παιδί 4,5 ετών και αυτή τη στιγμή αισθάνομαι καλύτερα ως μητέρα, σύζυγος, θεραπεύτρια και γυναίκα από τότε που γέννησα. Το ταξίδι του καθενός είναι διαφορετικό.»
Συμπέρασμα:
Η περίοδος μετά τον τοκετό ίσως να μην μοιάζει όπως τη φανταζόμασταν, αλλά δεν υπάρχει μια μοναδική προσέγγιση για όλους. Αν δυσκολεύεστε, να είστε καλές με τον εαυτό σας και να ζητήσετε υποστήριξη όταν τη χρειαστείτε.
